Πώς Θα Περιορίσουμε Το Φαγητό Στην Καραντίνα;

Κατα πάσα πιθανότητα με το που αντίκρισες την φωτογραφία με τα τρόφιμα ξεκίνησες να σκέφτεσαι ότι θες να φας κάτι ωραίο. Είναι πολύ πιθανό να πας να βρεις μια λιχουδιά στην κουζίνα.

Επειδή ο εγκέφαλός μας δεν μπορεί να μαθαίνει τα πάντα εκ – νέου λειτουργεί με πολλές αυτοματοποιημένες συμπεριφορές και σκέψεις. Στην εικόνα (ερέθισμα από το περιβάλλον) μιας θελκτικής τροφής αυτόματα το μεταιχμιακό σύστημα (Limbic System) του εγκεφάλου μας πυροδωτείται και ξεκινάει την παραγωγή ντοπαμίνης. Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής, ο οποίος συσχετίζεται με την επιβράβευση. Είναι πολύ ευχάριστη για τον εγκέφαλό μας, ο οποίος επιδιώκει να την λαμβάνει συνεχώς. Έτσι, όταν αντικρίσουμε την εικόνα, θέλουμε να φάμε και μάλιστα σαν αυτόματη συμπεριφορά μπορεί να έχουμε και σιελόρροια. Λογικό είναι να υποκύψουμε και να πάμε να φάμε.

Ένα άλλο σενάριο είναι να προσπαθήσουμε να αντισταθούμε. Εκεί ο εγκέφαλός μας θα προσπαθήσει να μας πείσει να φάμε προξενώντας κάποιες σκέψεις που ουσιαστικά μας δίνουν την άδεια να ακολουθήσουμε την συμπεριφορά, η οποία θα δώσει στον εγκέφαλο μας την πολυπόθητη ντοπαμίνη. Μερικά πιθανά παραδείγματα ακολουθούν:

1. ‘Πόσο κακό θα μου κάνει ένα σοκολατάκι;’
2. ‘Σήμερα έχω περπατήσει αρκετά ας φάω ένα γλυκό’
3. ‘Είμαι πολύ κουρασμένος/η ας φάω λίγο παραπάνω το αξίζω δεν θα με επηρεάσει.΄

Είναι αμέτρητες οι πιθανές σκέψεις που μπορεί ο εγκέφαλος να μας προξενήσει. Εάν τώρα αντισταθούμε και σε αυτές τις σκέψεις θα αρχίσει να εκκρίνει μια άλλη ουσία ονόματι κορτιζόλη, ή οποία συσχετίζεται με το άγχος/στρες. Έτσι προκειμένου να πάρει αυτό που θέλει ο εγκέφαλός μπορεί να μας προκαλέσει έως και ένα αγχωτικό επεισόδιο.

Μια πολύ απλή λύση στο συγκεκριμένο πρόβλημα είναι να αναβάλουμε να αποφασίσουμε (εάν θα φάμε το σοκολατάκι ή όχι) για τουλάχιστον 5 λεπτά, έτσι ώστε να μην είμαστε κάτω από την επιρροή του εγκεφάλου μας, που είδη τροφοδοτεί το σώμα μας με ντοπαμίνη. Μια ακόμα απλή λύση είναι να βρούμε έναν αποτελεσματικό τρόπο να μας αποσπάσουμε την προσοχή, όπως για παράδειγμα να δούμε ένα βίντεο (να μην έχει να κάνει με φαγητό). Τέλος καλό θα ήταν να έχουμε γραμμένο σε ένα χαρτί τους στόχους μας (πχ. να αδυνατήσουμε) και να τους βλέπουμε όταν μας έρχεται κάποια λιγούρα.